tl; dr มันคือห้องสมุดฮายโซวสำหรับ designer นั่นเองครับ

วิธีการเดินทางก็ไม่ยาก ถ้ามาจากแจ่งหมูกะทะ (แจ่งศรีภูมิ) ให้ไปทางริมแม่น้ำปิง (ทางที่จะไปเจดีย์ขาว) พอถึงอีกไฟแดงนึงก็เลี้ยวซ้ายเลย TCDC อยู่ซ้ายมือครับ

ที่น่าทึ่งก็คือใน Google Street View ยังไม่มีอาคารนี้เลย นับว่าสร้างได้เร็วมากๆ (แต่มองจาก satellite mode เห็นหลังคาแล้วนะ)

ตัวอาคารทำจากวัสดุเทียบเคียงไม้สร้างเป็นทรงเรขาคณิตเรียบๆ ออกแนว modern-minimalism มี 3 ชั้น (ผมหาทางขึ้นชั้น 3 ไม่เจอ – แต่ช่างมันเพราะเป็นชั้นสำหรับเจ้าหน้าที่) เนื่องด้วยความเรียบ (เกินไป) ของมันเลยทำให้ไม่รู้ว่าจะถ่ายรูปมุมไหนดี แถมยังมีบริเวณที่ห้ามถ่ายรูปอีกด้วย - -“

ส่วนนี่เป็น model งานออกแบบอาคาร TCDC แบบอื่นๆ ที่ไม่สามารถนำมาสร้างจริงได้ แต่ก็สวยใช่เล่น

ด้านพื้นที่ใช้สอย ชั้นล่างสุดเป็นส่วนแสดงนิทรรศการ ไปคราวนี้เจองาน “เล่าเรื่อง เมืองใหม่ Chiang Mai Revisited” โดยเน้นเขตเศรฐกิจอย่างย่านนิมมานเหมินทร์ที่เปลี่ยนไปมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ครับ

ส่วนชั้นสองเป็นห้องสมุด designer ที่ไม่ได้มีแต่หนังสือศิลปะอย่างเดียว แต่ยังจัดบริเวณที่เป็น material lib ไว้ด้วย (ตัวอย่างของ material แบบต่างๆ ที่นิยมใช้ในงานออกแบบเช่น เนื้อผ้า กระเบื้อง กระดาษ กระจก – ห้ามถ่ายรูปแล้ว) ซึ่งส่วนตัวผมว่ามันยังน้อยไปหน่อย จริงๆ แล้วเอาหนังสือออกให้ไปหมดเพื่อแสดงแต่ material เลยก็น่าจะได้นะ?

จบดื้อๆ แบบนี้แหละครับ สำหรับผมที่ไม่ใช่สาย art คงรู้สึกเฉยๆ แต่ถ้าเป็นเด็กวิจิตร/ถาปัดก็อาจจะถือว่าเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์ที่ควรไปสักการะบ่อยๆ ก็ได้นะ

neizod

author