กันพลาตัวแรก
ชาตินี้ไม่คิดว่าจะตกเป็นสาวกกันพลาครับ เนื่องจากว่าเกลียดการออกแบบหุ่นยนต์ในรูปร่างมนุษย์ขนาดยักษ์เอามาสู้กัน … ดูเป็นอะไรที่ไม่สมเหตุสมผลมากๆ (ไร้ซึ่งความโรแมนซ์ของเด็กผู้ชายโดยสิ้นเชิง 555)
คือจะสู้กันจริงๆ ทำไมไม่สร้างเป็นรถถัง เครื่องบิน เรือเหาะ อะไรงี้ มาออกแบบซะหุ่นยนต์แบบนี้เลย มันดูสิ้นเปลืองทรัพยากรมากๆ แล้วไหนจะดูแลรักษายากอีก เพราะมีส่วนที่ขยับได้ตั้งเยอะ มีระบบยิบย่อยนู่นนี่นั่นมากมายเต็มไปหมด
แล้วไอ้หุ่นรูปร่างมนุษย์แต่ไปบินสู้กันกลางอวกาศนี่มันก็ดูล้นไปมาก นักบินจะมามัวเสียเวลาหมุนหุ่นให้เท้าชี้ลงพื้นโลกเพื่อถ่ายวิดีโอการต่อสู้ให้สวยงามหรือเปล่า? (เหมือนกับที่ Ender ตั้งข้อสังเกตในโรงเรียนทหารว่า การมัวเสียเวลาจัดแนวรบให้ทุกคนชี้หัวขึ้นไปยังเพดานนั่น เป็นสิ่งที่ไร้สาระในภาวะไร้แรงโน้มถ่วง)
ก็ไม่รู้ว่าทำไม(ผู้ชาย?)หลายคนถึงได้คลั่งไคล้หุ่นยนต์กันจัง …
แต่สุดท้ายก็มาพลาดท่าจนได้ เมื่อเจอเจ้าแบร์อักกายที่สุดแสนจะน่ารักจากงาน Japan Expo
กันพลา Beargguy ตัวแม่และลูก
ด้วยความถูกชะตากับเจ้าหุ่นตัวนี้มาก พอต่อเสร็จเลยนั่งค้นข้อมูลเพิ่ม ถึงได้รู้ว่ามันไม่ได้เป็นหุ่นยนต์ในกันดั้มจริงๆ แต่มาจากการ์ตูนเรื่อง Gundam Build Fighters ซึ่งเล่าเรื่องราวของเด็กที่ชื่นชอบกันดั้มเป็นอย่างมาก จนซื้อกันพลามาต่อแล้วส่งลงสนามแข่งสู้กัน (อะไรมันจะ inception ขนาดนั้น! มีการ์ตูนของการ์ตูนอีกทีด้วย) โดยเจ้าหมีแบร์อักกายตัวดังกล่าวเกิดจากตัวละครเด็กสาวเอาหุ่นกันพลาที่มีอยู่เดิมมาใส่หัวหมีลงไปแทน โอยยย จากหุ่นยนต์รบเท่ๆ ขรึมๆ ก็กลับกลายมาเป็นหุ่นยนต์น่ารักสดใสฟรุ้งฟริ้งไปในพริบตา
ก็หวังว่าการต่อเจ้าหุ่นตัวนี้จะเป็นตัวสุดท้ายในตระกูลกันพลา ไม่พลาดท่าเสียทีให้กับความน่ารักอันคาดไม่ถึงแบบนี้อีก 555
author