To write is not necessary to communicate.
Communication occur in the mind of the reader.

Gary Provost

หลังๆ มานี้ไม่ค่อยได้ซื้อหนังสือแนว how-to / self-help เท่าไหร่ รู้สึกว่าหนังสือพวกนั้นมักมองโลกและให้วิธีแก้ปัญหาแบบ one size fits all ไปหน่อย เพราะบางที (อันที่จริงก็หลายที) สถานการณ์ในชีวิตจริงมันซับซ้อนกว่านั้นมากจนคำตอบตายตัวแบบเดียวไม่เหมาะสมอีกต่อไป

แต่พอดีว่าวันก่อนขึ้นเครื่องบินแบบไม่ค่อยง่วงเท่าไหร่ เลยหยิบเล่มนี้จากร้านหนังสือในสนามบินโดยไม่คิดอะไรมาก คิดแค่ว่ามันเป็น non-fiction เล่มบางๆ จะได้อ่านจบเร็วๆ ไม่ต้องลงแรงจดจำตัวละครอะไรมาก

กลับกลายเป็นว่าอ่านๆ หยุดๆ เพื่อตกผลึกบ่อยกว่าที่คิด จนเครื่องบินลงจอดแล้วยังอ่านได้ไม่ถึงครึ่งของครึ่งเล่มเลย 55555

และจุดที่ทำให้หยุดคิดทบทวนนานที่สุด ก็คือประโยคข้างต้นเนี่ยแหละ ที่บอกว่า “การเขียนไม่ใช่ว่าจะเป็นการสื่อสาร การสื่อสารนั้นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในหัวของคนอ่าน”

เพราะงั้นจริงๆ แล้วการจะสื่อสารได้ เราต้องเริ่มจากการเข้าไปนั่งจิตใจของคนรับสารให้ได้ก่อน รู้ว่าเขาเข้าใจอะไรอยู่บ้างแล้ว ยังขาดตกความเข้าใจตรงไหน ถึงตอนนั้นจึงค่อยเริ่มสื่อสาร

ไม่งั้นก็เป็นได้แค่คนพูดไม่รู้เรื่อง นึกอะไรได้ก็โพลงออกมาเลย ไม่สนใจที่จะปูพื้นให้คนฟังสามารถคิดติดตามได้

Originally published on: Facebook

neizod

author