เมื่อหลายปีก่อน ตอนที่ยังอ่านภาษาอังกฤษไม่คล่อง
วันๆ ไม่ยอมไปเรียน เอาแต่เล่นเกม (เดี๋ยวนี้ก้ทำนี่หว่า)
ก็ได้รู้จักเว็บหนึ่งชื่อ EyezMaze เล่นมันทั้งวันจริงๆ
เอาไปเผยแพร่ ก็พากันติดงอมแงมไปหลายราย
ชอบเกมนี้มากๆ จนถึงขั้นเขียนเฉลยเกมออกมาตั้งหลายตอน

แล้วพอไปชวนพี่คนหนึ่งที่เป็นเทพโปรแกรมเมอร์ประจำโรงเรียนเล่น
พี่เค้าก็บอกว่า อ๋อ เคบเล่นแล้วหละ หนุกดี เคยอ่าน blog เค้าด้วย
(ตอนนั้นผมยังไม่รู้เลยว่า blog คืออะไร - -“)
แล้วพี่เค้าก็บอกว่า ไอ่คนทำเกม EyezMaze เนี่ย โครตเก่งเลยนะ
ไม่น่าเชื่อว่า งานทั้งหมดนั้นหนะ เป็นงานอดิเรก!
ช๊อกดิ (ลองไปเล่นดู งานเนี้ยบมาก ไม่น่าเชื่อว่าอดิเรกเลย)

ก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายหรอกนะ
ไม่ถึงขั้นตั้งเป้าด้วยซ้ำ ว่าซักวันต้องทำให้ได้ขนาดนั้น

แต่ใช้ชีวิตเรื่อยๆ ตามปรกติอยู่ดีๆ ก็เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้น
คือวันนี้ วันที่คาดคิดไม่ถึงเลยว่าชีวิตนี้จะมีโอกาสได้พานพบ
วันที่เขียนโปรแกรมให้ Lollipop เล่นภาพได้มากกว่า 10 frame
พอเอาไปแจกแล้วมีคนชม แถมชมด้วยคำพูดแบบเดียวกับพี่คนนั้นเลย
ที่ว่า “ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเป็นงานอดิเรก”
แหม ใครๆ ก็รักงานอดิเรกเป็นที่สุดหละนะ
คุณว่ามั้ยครับ ^–^

ตอนนี้กำลังใจมาเต็มเลย อิอิ
ขอบคุณทุกๆ ท่านมากนะครับ

เดินหน้าสู่เป้าหมายต่อไปเต็มกำลัง!

neizod

author