เมื่อก่อนเคยรู้สึกแปลกๆ และไม่กล้าฟันธงเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่ยิ่งนับวันยิ่งมั่นใจละว่า คนที่ออกตัวว่า “รักหนังสือ” เนี่ย ถ้าไปแตะอะไรเกี่ยวกับหนังสือหละก็พวกเค้าจะไร้เหตุผลกันได้อย่างน่าเหลือเชื่อ

ฟังดูเหมือนย้อนแย้งในตัวเองเนอะ คนที่รักหนังสือดูน่าจะเป็นคนที่อ่านอะไรมาเยอะ เห็นโลกหลากหลายมุม ตกผลึกปรัชญาชีวิตมั้ยนะ แบบนั้นต้องยิ่งน่าเป็นคนมีเหตุผลไม่ใช่เหรอ?

แต่ความจริงไม่ใช่เลย กับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับหนังสือนี่พวกเค้าไม่เคยใจกว้างรับฟังความเห็นอื่น: หนังสือต้องห้ามยับห้ามพับห้ามเป็นรอย ออกจากโรงพิมพ์แล้วมีพิมพ์ผิดหรือจัดย่อหน้าไม่เป๊ะไม่ได้ คนอ่านอ่านแล้วจะขีดเขียนจดบันทึกเพิ่มเติมก็ไม่ได้

คือ ต่อให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นบ้าง แต่หนังสือมันก็ยังอ่านได้ คงใจความเนื้อหาไว้ครบถ้วนอยู่หรือเปล่า (หรืออย่างกรณีสุดท้ายที่ขีดเขียนอะไรเพิ่มเติมลงไป ก็ยิ่งทำให้ได้เปิดมุมมองเพิ่มเติมจากผู้อ่านคนก่อนด้วยซ้ำ)???

ซึ่งพอมาคิดดูดีๆ ก็คงไม่ผิดก็หล่ะมั้ง ยังไงซะพวกเขาเหล่านั้นก็ป่าวประกาศว่ารัก “หนังสือ” นี่หน่า ไม่ได้ประกาศว่ารักการอ่าน

สุดท้ายยังแข่งกันอวดขนาดกองดองอยู่เลย 🤷

Originally published on: Facebook

neizod

author