ใครต่อใครมักปรามาสวันรุ่นชายไว้ว่า ห้องรกอย่างกะรังหนู
เอาเป็นว่า พวกเค้าพูดถูกก็แล้วกัน เพราะผมนั้นเป็นข้อพิสูจน์ที่ดี
ถึงแม้ว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ มันจะไม่เคยรกเลยแม้แต่นิดเดียว
แต่นั่นเป็นอานิสงส์จากการถูกจำกัดรายรับ และแม่ช่วยจัดห้องเสมอ

เมื่อวันก่อน ขณะอ่านหนังสือการทดลองทางวิทยาศาตร์อยู่
ก็เกิดไอเดียแจ่มแมวแว๊บขึ้นมาในหัว นั่นก็คือนิยายคณิตศาสตร์

อยากอัพเกรดคอมฯ จังเลย =^-^=
ตอนนี้แกะคอมฯ เรียบร้อยแล้ว
ของเยอะแยะเต็มไปหมดเลยอ่า
ไดร์ฟเก่าที่ไม่ได้ใช้ยังติดเครื่องอยู่เลย
แถมฮาร์ดดิกส์เก่าเน่าๆ 32 จิ๊กที่จะถอดทิ้งละ

ถ้าได้เป็นอาจารย์มหา’ลัยนะ จะเปิดวิชา Lab เกี่ยวกับคณิตศาสตร์เลย
ไม่ต้องมหา’ลัยก็ได้ แค่อาจารย์มัธยมก็พอ จะแอบเอาวิชาเรียนมาบูรณาการ
แล้วก็เปิดสอนแบบ Lab ซะเลย ฮาๆๆ

…Nothing’s wrong as far as I can see
We make it harder than it has to be

You just call out my name
and you know wherever I am
I’ll come running to see you again.

ณ สนามบินที่พลุกพล่านที่สุดแห่งหนึ่งในช่วงวันหยุดยาว

สิ่งที่ทำผิดลงไป
มันมีมากมายหลายอย่างจนนับไม่หมดเลยหละ
ถ้าเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ จะยังทำผิดซ้ำมั้ยน้า?
สมองยิ่งทึบอยู่ด้วย สอนอะไรไปก็ไม่ค่อยจะจำ

นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่เราไม่ได้อัพได
ช่วงนี้รู้สึกเครียดๆ กับงานที่วิ่งเข้ามาหา
เบื่อจังกับไอ้กำหนดการเปลี่ยนแปลงได้ตามความเหมาะสม
เพราะอะไรที่เราลงเวลาไว้แล้ว มันจะเลื่อนๆๆๆๆ ออกไปหมดทุกอย่างเลย
หรือว่าเราขยันหางานมาลงจนขยับเวลาไม่ได้กันนะ…

หนึ่งปี (กว่าๆ) ผ่านไปแล้วสำหรับชีวิตในมหา’ลัย
มองย้อนไป ทำไมเหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย